วัดพระอินทร์แปลง อำเภอเมืองนครพนม

ตั้งอยู่บนถนนสุนทรวิจิตร(ริมแม่น้ำโขง) เดิมชื่อว่า วัดอุโมงค์ พระประธานศักดิ์สิทธิ์ในพระอุโบสถนามว่า “หลวงพ่อพระอินทร์แปลง” พระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์ ปางมารวิชัย ตามตำนานเล่าว่า ในปี พ.ศ.1390-1933 พระหน่อหลักคำเจ้าอาวาสรูปที่ 1 มีความประสงค์จะสร้างพระประธานเพื่อประดิษฐานไว้ในพระอุโบสถ ขนาดหน้าตักกว้าง 56 นิ้ว การสร้างไม่สำเร็จสมบูรณ์ โดยเฉพาะเศียรขององค์พระ ช่างที่หล่อเศียรพระหล่ออย่างไรก็ไม่สำเร็จจึงล้มเลิกการหล่อเศียรพระ ทิ้งให้เป็นพระประธานที่ไร้เศียรอยู่อย่างนั้น เจ้าอาวาสและชาวบ้านจึงได้ก่ออุโมงค์ดินคลุมองค์พระพุทธรูปไว้เสีย จึงเป็นที่มาของชื่อ วัดอุโมงค์ ก่อนเปลี่ยนชื่อมาเป็นวัดพระอินทร์แปลงนั้น ตำนานเล่าต่อว่า ในพ.ศ.1934 เจ้าอาวาสวัดพระหน่อหลักคำได้นิมิตฝันว่ามีพระอินทราธิราชพร้อมด้วยเทพยดาแปลงกายเป็นชีปะขาวมาช่วยหล่อเศียรพระ ร่วมกับชาวบ้านด้วยทองจนสำเร็จ เศียรพระพุทธรูปจึงมีพุทธลักษณะพระพักตร์ที่ประณีตงดงาม และเป็นที่มาของการตั้งชื่อวัดในปัจจุบัน ซุ้มประตูทางเข้าวัดยังใส่รูปปั้นพระอินทราชถือเศียรพระพุทธรูปเพื่อตอกย้ำตำนานการสร้างหลวงพ่อพระอินทร์แปลงอีกด้วย

ปัจจุบันมีการปรับปรุงบูรณะซ่อมแซม และสร้างศาลาการเปรียญใหม่เพิ่มขึ้น รูปแบบของสถาปัตยกรรมเป็นแบบสมัยใหม่ที่ใส่ความเชื่อเรื่องพญานาคเข้าไปด้วย

แผนที่และการเดินทาง